NA LIGHTCIE

Co wydarzyło się na 40 urodzinach Wernera Herzoga? Co łączy wynalazek Jean Agustina Fresnela z 1722 roku, latarnię morską na Rozewiu i bose stopy Stenki? Czy kot może być jednocześnie żywy i martwy? Jaki kwiat kwitnie na wyspie Makarii w pobliżu Tasmanii i jaki z nim związek może mieć rzeźba kucającego chłopca Michała Anioła? Czy da się w jakikolwiek sposób połączyć technikę aktorską Tatsumiego Hijikaty z Gizelle Hrubesh? Jakie wydarzenia omal nie przerwały trzeciej wznowieniowej „Bożej rzeki” Pietuszkowa? Zapraszamy na opowieść o sztuce wychodzenia z cienia pełnowymiarowego technika dramatycznego. 

Kiedy moja pozycja w teatrze jako technika zaczęła słabnąć, a cyfra zaczęła wypierać analog, postanowiłem, robiąc taki teatralny rachunek sumienia, wykrzesać z siebie resztki minionej bezpowrotnie fantazji i zmierzyć się z problemem samotności montażysty na scenie, jego egzystencji w świecie zdominowanym przez aktorów, reżyserów i scenografów… Jeszcze na studiach w Gdańsku, na czwartym roku oceanotechniki odbywałem praktyki na latarni morskiej w Piaskach na Helu… Tam przy wschodach słońca potęgowanych przez znajdującą się na latarni ogromną soczewkę Fresnela, zaczytywałem się  „Oddechem” Becketta i studiowałem archiwa wideo performerskiej grupy Fozz z Krakowa. Te wykrzyczane bezczelne manifesty, zalane farbą kantówki i klomb przy ul. Jedności Narodowej cały w kwiatach... i ci wszyscy ludzie zbierający te kwiaty… to uświadomiło mi, że powinienem tym doświadczeniem podzielić się z innymi, dać z siebie cząstkę siebie... dorastałem z tą myślą do momentu, kiedy podczas pracy nad  „Candelaria ilumina el corazón" Juana Pareiro w Teatro Miranda la Bolivar w Centro Occidental w Vargas, postanowiłem ostatecznie osadzić tę, przygniecioną scenicznymi realiami, postać, w wyimaginowanym, przyjaznym jej świecie, a tym samym pozwolić jej wyjść z cienia...”

 

 „Na lightcie – akt strzelisty w dół” Krytyka Teatralna

 „Na lightcie – światło awaryjne polskiego offu” Neue Polnishe Kunst

 „Na lightcie – szprycha włożona w wehikuł sztuki” Biuletyn techników teatralnych

 

Grupa Korpuskularna LightOff Grygier / Fibich / Nykowski
Maszyna Goldberga: praca zbiorowa
Serwomechanizmy: Patryk Ekonomiuk
Kostium: Anna Kolanecka
Udźwiękowienie maszyny: Rafał Foremski
Premiera: Teatr KANA, 14-15 czerwca 2018 

Dokumentacja fotograficzna: Maciej Dziaczko, Michał Wojtarowicz

 

Recenzja spektaklu (Juliusz Tyszka, teatralny.pl)

Recenzja spektaklu (Julia Niedziejko, nietakt-t.pl)

Recenzja spektaklu (Daniel Źródlewski, prestizszczecin.pl)